Tu jesteś: Strona główna »
Komentarze »
Sposoby komunikacji międzypaństwowej
Sposoby komunikacji międzypaństwowej
W czasie wojny polsko-bolszewickiej komunikację między państwami utrzymywano za pomocą łączności telefonicznej, telegraficznej i radiotelegraficznej Wszystkie sposoby komunikacji zostały wynalezione i wprowadzone do użycia w XIX wieku. Telefon zaprezentowano po raz pierwszy w 1876 r. Wydajność łączności telefonicznej znacznie zwiększyła automatyczna centrala wprowadzona w 1889 r. Pierwszy telegraf elektryczny skonstruowano w 1837 r. W tym samym czasie w Stanach Zjednoczonych powstał telegraf do przesyłania informacji systemem znaków kropek i kresek zwanym alfabetem Morse`a. Najstarszym szybkopiszącym aparatem telegraficznym był aparat Hughes`a (Juza). Aparat Morse`a pracował z prędkością 75 znaków na minutę, zaś aparat Hughes`a od 90 do 125 znaków na minutę (inne opracowania mówią o 200 do 270). Od lat dwudziestych XX wieku telegraf był zastępowany na masową skalę przez dalekopis, urządzenie nadające i drukujące tekst.
Radiotelegraf, opatentowany w 1896 r., używał fal elektromagnetycznych do wysyłania wiadomości tekstowych. Fale elektromagnetyczne umożliwiały przesyłanie wiadomości na duże odległości, ponadto miały zastosowanie w przypadkach, gdy telegraf był bezużyteczny np. w łączności z okrętami na morzu.
Dyplomacja poszczególnych państw ponadto utrzymywała służbę kurierską w celu dostarczania korespondencji drogą lądową, powietrzną lub morską. Przesyłka zwana pocztą dyplomatyczną oznaczona znakami lakowymi i pieczęciami była wolna od rewizji celnej, nie mogła być zatrzymywana ani otwierana przez osoby nieupoważnione.
(K.P.)
Na zdjęciu: Żołnierze polscy przy centrali telefonicznej (fot. za "Rok 1920. Wojna Polski z Rosją bolszewicką", Karta, Warszawa 2005)
