Warszawa 7 sierpnia. (PAT) Wydana została następująca odezwa:

Do mieszkańców Warszawy: Obywatele stolicy!

Wróg znajduje się o kilkadziesiąt wiorat od Warszawy, nad stolicą państwa polskiego zawisło groźne niebezpieczeństwo. Czy macie czekać bezradni, czy macie ugiąć się jako niewolnicy? Przenigdy! Bohaterski zawsze Lwów, który dla obrony granic państwa wysłał tysiące robotników w chwili niebezpieczeństwa, stanął cały pod bronią. Warszawa, która ma także karty chlubnej walki z najeźdźcą musi zrobić to samo, musi rozgorzeć płomiennym przykładem czynu. Do obrony stolicy muszą stanąć wszyscy obywatele, stanąć muszą wszyscy do szeregu. Czas najwyższy skończyć ze słabością, skończyć z patryotycznemi frazesami; nadszedł czas twardego czynu. Karność i męski spokój muszą być zachowane.

Stolicy wrogowi oddać nie wolno i nie oddamy. Dzisiaj niema wyboru albo walka do ostateczności – zwycięstwo i wolność – albo sromotna niewola.

Do walki więc i do zwycięstwa. Podpisany w imieniu rządu. Prezydent ministrów Wincenty Witos

Warszawa dnia 6 sierpnia 1920

"Czas", 8 sierpnia 1920.