Dziś szósty sierpnia!

Sześć lat wstecz, 6-go sierpnia 1914 legjon Józefa Piłsudskiego wbrew wszystkim zjednoczonym carofilom trójzaborowej Polski przekroczył granice Kongresówki.

„Tysiąc Walecznych” stanęło w Kielcach, aby zgłosić prawo nieprzedawnione narodu polskiego do Wolności i Niepodległości.

Od tej chwili świat zmienił oblicze swoje. Rozpadły się caraty Mikołaja i Wilhelma. Rozpadła się Austrja Habsburgów. Urodziła się Polska Niepodległa. Urodziła się w bólu. Otoczył ją od razu pierścień żelazny. Musi walczyć o byt swój samotnie przeciwko światu.

Gdy piszemy te słowa, wróg jest u progu stolicy. Godzi w byt nasz, chce zdeptać istnienie nasze. Dziś lud roboczy Warszawy idzie na szańce bronić nie tylko miasta, ale i idei, które ukochał. Wolności narodu, która oczyści drogę do zasadniczych przeobrażeń społecznych. Ten robotnik chce wolności narodu, aby w wolnem, niepodległem państwie żył i pracował wolny człowiek.

Polska musi być i będzie demokracją. Nie demokracją Federowiczów i Dmowskich, ale szczerą, ludową demokracją. Nie było Dmowskich w legjonach, byli tam robotnicy, byli ubodzy włościanie, byli inteligenci. Federacja pracy ręcznej i umysłowej opromienionej ideą wielkiego zasadniczego przemienienia społecznego – oto jest przyszła Polska. Nie będzie w niej pasożytów rodu i kapitału. Nie może być w niej ani magnatów, ani paskarzy, ani latyfundjów, ani feodałów przemysłu.

Polska Wolności , Polska Pracy wyzwolonej – oto hasło, w imię którego pod godłem którego, wspomina się w dzisiejszej tragicznej chwili znakomitą w dziejach pracującego ludu polskiego datę szóstego sierpnia.

„Robotnik”, 6 sierpnia 1920